tańcząca z wilkami
nie dotykam cię
a jednak drżysz
falujesz
jak powietrze nad ogniskiem
przez unoszenie odbierasz ciepło
kiedy iskry mieszają się z gwiazdami
jestem starym samotnym wilkiem
tym razem przyszło za mną całe stado
i znowu mogę czuć się pierwszy
autor
AS
Dodano: 2009-07-30 00:00:45
Ten wiersz przeczytano 1080 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
...Nie dotykasz mnie ,a drżę, aż iskry mieszają się z
gwiazdami, ale po co zaraz całe stado?
Czy ktoś moze mi pożyczyć " Biegnącą z wilkami"?. W
mej bibliotece już pół roku czekam w kolejce.
Jak to jest, że coś się nie dzieje, a i tak- drżę-
skąd ten impuls?
Pięknie znam taki stan.
to tylko człowiek człowiekowi wilkiem, wilk wilkowi
nie...
Jeśli jesteś Lobo samotnik, choć bASior ale nie samiec
alfa, to wataha rozniesie cię na kłach, bo stado ma
tylko jednego przewodnika ,tak jak jedna jest tylko
wadera, która rodzi ślepy pomiot wiosną, a ty letni
tańczysz taniec - a jesień Czejenów.
Mało słów, a mówią - podoba mi się.
piękny, czytam i czytam... ściskam serdecznie :)