Taniec

Nie trzeba kochać, by pamiętać...

Był wieczór, dzień niby podobny
do pozostałych
Topiłam samotność w rozkoszy tańca
wydobywałam z tego wszystkiego krainę radości
Czułam się szczęśliwa - taniec był dla mnie wszystkim, ucieczką od goryczy samotności

To był kolejny wieczór szaleństwa, niby podobny
do pozostałych,w których zapisana była
Moja obecność
Podobny do chwili,w której ujrzałam Ciebie
Uśmiechnąłeś się bez słów odgadłeś moje pragnienia
Wymienialiśmy swoje spojrzenia
było w tym tyle realności i powiewu emocji
Nie były to tylko impulsy silniejsze od naszych myśli, nie było cielesności
W nutach melodii w tańcu unosiliśmy się na skrzydłach naszej radości

Czułam, że coś znaczę w tych chwilach
Przecież byłam połową Twojego tańca
Los miał inne wobec nas plany
Nie spotkaliśmy się już w żaden wieczór
mimo że były podobne, jak większość

Minęło wiele dni, wiele nocy
Nie wymienialiśmy słów
Nie patrzyliśmy w swoje odbicia
Nie było nas
Ale to nie ma znaczenia...
Wczoraj napisałeś po tylu latach, że pamiętasz

Znaczy to coś więcej niż każde kolejne spotkanie
Ty układasz swoje życie, ja mam swój świat
Nie mamy wspólnych chwil
Nie zatańczymy już nigdy razem

Dziękuję, że pamiętasz... o mnie

Pamięć znaczy tak wiele... Nawet jeśli nie ma miłości, są wspomnienia, których los nie jest w stanie zabrać...

autor

słoneczko21

Napisany: 2008-08-23 Dodano: 2008-08-23 12:21:54

Ten wiersz przeczytano 419 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie