Teraz już wiem...
Za każdym razem, kiedy będziesz wyjeżdzał- będę czuła się tak samo. Wiem, że nie można wszystkiego mieć naraz, że aby zbudować dom trzeba coś poświęcić. Nasza miłość będzie wieczna...
Teraz już wiem, dla kogo żyć.
Dla kogo budzić się z uśmiechem.
Tęsknota, wiara i miłość- te trzy.
Przyjdziesz, pocałujesz a świat znowu
będzie tylko nasz.
Te chwile ulotne- nikt ich nie chce
słyszeć.
To, co najpiękniejsze w nas samych, na dnie
siedzi.
Rozłąka nie burzy- ona buduje...
Kocham Cię skarbie!!!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.