tęskność
mam tyle w sobie wzruszeń
ile o tobie myślę
i tyle we mnie tęsknoty
ile zduszę łez
wołam cię lasem i snami
wędrowną nieobecnością
rozróżnij mnie w pasmach czasu
gdy je przeczeszesz jak włosy
nie wahaj się zapleść na palcach
tajemnie ucałować
jak galaktyczny pierścionek
zwinięty w kłębek z rozstań
odrzuceń i dalekości
tak wielkiej
że mnie już nie ma
prawie
lino najdroższa
uchwycę cię w tej sekundzie
autor
Pasjans
Dodano: 2021-07-17 16:55:04
Ten wiersz przeczytano 1720 razy
Oddanych głosów: 36
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Pięknie piszesz, Pasjansie.
Pozdrawiam serdecznie :-)
Witaj.:)
Zachwyca subtelnością, w przekazie, co mi się bardzo
podoba. Piękna, "tęskność".
Pozdrawiam serdecznie.:)
Znowu mi się podoba.
Gdy miłość poza zasięgiem dłoni, dobrze się spotykać
choć na galaktycznym niebie.
Śliczny wiersz.
Pozdrawiam :)
Dominuje czułość.
Zachwyca.
Pozdrawiam, Karolu :-)
To jest takie... dojmująco delikatne.. Jakby nie
zdjęcie, założyłbym się, że kobieta tworzy...To jest
komplement, duży komplement
Czyżby w zakończeniu nawiązanie do przyjaciela od
liny, czy się mylę? Trochę się wspinam, stąd
skojarzenie...
Pozdrawiam z podobaniem dla wiersza :)
Pięknie wyrażasz tęsknotę...
pozdrawiam z uznaniem :)
Bardzo ładnie wyrażona melancholia
" uchwycę cię w tej sekundzie", pozdrawiam serdecznie.
podoba mi sie ten wątek z przeczesywaniem miłosci.