Tęsknota
Siedząc przy blasku słońca,
Wśród pachnących żywicą drzew,
Wpatruje się w głąb mojego serca.
Dostrzegam w nim czegoś brak.
Brakuję mi Ciebie.
Wypełniasz moje serce,
Tak jak woda wypełnia morza i oceany.
Jesteś niczym nieokiełznany żywioł,
Który we mnie brzmi.
Jednakże nie ma Cię obok mnie,
Ale ja czuje, że jesteś we mnie
zagłębiona.
To tęsknota,
Czysta i przeźroczysta jak kropla wody,
Która drąży skałę i dociera do jej
wnętrza.
Tak samo ty dotarłaś do głębi mojego
serca,
I zamieszkałaś tam na zawsze
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.