Tęsknota

Nie mogę teraz twarzy twojej widzieć,
znów jesteś tak daleko.
Ale czy tak właśnie
ma wyglągać moje szczęście?

Po uszy zanurzam się w tęsknocie,
która wewnętrzny ogień we mnie przygasza,
która każe myśleć,że tam gdzie jesteś
kto inny zamiast mnie przy twym boku stąpa.

Powoli wysysa ze mnie resztki miłości,
które tylko ty możesz ze mnie jeszcze wydobyć.
Więc błagam z szaleńczą nadzieją:
Przyjdź by znowu nakarmić me wnętrze,
które umiera z tęsknoty i z rozpaczy płacze!

A co będzie jeśli jutro cię nie spotkam?
Tak bardzo się boję,że na zawsze cię stracę...

autor

Red Rose

Napisany: 2005-01-29 Dodano: 2005-01-30 16:18:00

Ten wiersz przeczytano 666 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie