To, co w życiu kocham

Kocham ten stan, gdy świeci słońce,
którego promienie są na nas podające.
I rześki wietrzyk, gdy czasem powieje,
dający lekkie włosów uniesienie.

Kocham ten stan, gdy przyroda budzi się do życia.
Ten widok wówczas oczy me zachwyca.
Kwitną bazie i kwiaty jabłoni,
zieleni się trawa, którą rosa czasem oszroni.

Kocham ten stan, gdy jest ładna pogoda,
a letni krajobraz cechuje uroda.
Gdy dni są długie, a słońce zachodzi,
gdy dzień ma się późno ku swemu końcowi.

Kocham ten stan, gdy ptaki śpiewają,
i tym samym moje życie umilają.
Gdy pieski po trawce ładnie biegają,
tyle radości przy tym doznają.

Kocham ten stan, gdy budzę się rankiem,
będąc jeszcze nieco pochłonięta spankiem.
Wiem jednak, że mogę pospać do woli,
gdyż szef mej pracy dziś mi na to pozwoli.

Kocham ten stan, gdy delektuję się kawą
oraz przepyszną mleczną czekoladą.
Mam wówczas - jak to mówią - niebo w gębie,
jest mi tak bardzo wtedy przyjemnie.

Kocham ten stan, gdy w domu jestem z mamą,
mając chałupę wówczas wysprzątaną.
Gdy rozmawiamy na różne tematy,
okazując sobie miłość i będąc wewnątrz bogatym.

Kocham ten stan, gdy pomagam potrzebującym,
tak bardzo pociechy i serca łaknącym.
Pomagam tym samym i sobie samej,
ciesząc się z czyjejś pomocy przeze mnie otrzymanej.

Kocham ten stan, gdy wszystko mi się udaje,
gdy praca cieszy i pieniądze daje,
a ludzie, z którymi wówczas pracuję,
dają mi serce i uśmiech, który nic ich nie kosztuje.

Kocham ten stan, gdy słucham muzyki,
stworzonej przez Latynosów - z Południowej Ameryki.
Muzyka jest dla mnie słodkim ukojeniem,
a latynoskie dźwięki - spełnionym marzeniem.
Gubię się wtedy w pięknych słowach i melodii,
zasypiając czasem, gdy spokojny dźwięk mnie koi.

Kocham ten stan, gdy żarty mnie rozśmieszają,
i monotonię życia wówczas zabierają.
Śmiech powoduje moje rozluźnienie,
i czyni szczęśliwszym moje istnienie.

Kocham ten stan, gdy odpływam myślami,
do zdarzeń wypełnionych pięknymi chwilami:
gdy leżę na hamaku, nad brzegiem morza,
będąc wśród palm i dopisuje pogoda.
Błękitne fale o brzeg pluskają,
i słodką ciszę wtedy wypełniają.
Albo gdy górskie szlaki pokonuję,
i pięknym widokiem natury się wówczas raduję.

Marzenia bowiem nic nie kosztują,
a jakże serce wtedy radują.
Czasem warto uciec od ponurej rzeczywistości,
i dać się ponieść tej wspaniałej "niezwykłości".

Trwam tak cudownie w tym błogostanie,
me ciało i dusza mają odpoczywanie.
To sprawia, że sił mi wtedy przybywa,
i smutku choć trochę, na szczęście, ubywa.

autor

Agnieszka Podkowa

Napisany: 2022-03-14 Dodano: 2022-03-14 00:05:43

Ten wiersz przeczytano 952 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie