To mój dom

W czystym strumyku się przeglądam
Wypatruję rybek lśniących złotem
Bosa pląsam po zielonej trawie
Niczym motyl rozkładam ręce
A nogi zwinnie depczą ziele
Wiruję a ze mną niebo się kręci
Wtem bukiet róż z nieba leci
Wtykam we włosy delikatne płatki
Rozrzucam je wokół siebie
Siądę a Bóg z nieba mannę mi ześle
Słowik uroczą pieśń zaśpiewa
Słońce rozrzuci promienne ramiona
A ja znowu pójdę przed siebie
Będę turlała się w mleczu
Zdobiła drzewa pachnącymi wiankami
A gdy znudzę się beztroską zabawą
Pobiegnę w stronę chatki
Ukrytej za wysokim lasem
Podłoga skrzypi tam melodią czasu
Ściany są osłoną mojej duszy

autor

Ewa27

Napisany: 2008-01-23 Dodano: 2009-01-23 18:45:43

Ten wiersz przeczytano 448 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie