...to nie było życie...
to nie było życie
...osobliwie ukształtowane pustki,
otoczone konturami,
tego co je otaczało...
jak kraje,
których nie potrafiliśmy nazwać.
to co pozostało po nich,
to nie było życie,
ale najbardziej zwyczajna lista
małoznaczących przyziemnych rzeczy.
zegar tykający na ścianie...
zacieniony pokój w południe...
niegodziwość ludzi myślących jedynie o
sobie.
autor
drazeta
Dodano: 2006-09-16 12:28:14
Ten wiersz przeczytano 427 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.