To nie marzenia...
Na drodze życia serce spotkałem
chwyciłem w dłonie chwilę patrzałem
nie dowierzałem temu co widzę
ubrane w szczęście jakie szukałem
już spać nie mogłem byłem wzruszony
w twe piękne oczy wciąż zaglądałem
by ujrzeć błękit nieba nad Rzymem
gdzie w swych marzeniach często wracałem
każdą minutę każdą godzinę
już od tej chwili z tobą spędzałem
chciałem byś zawsze była gdzieś blisko
a może wówczas się zakochałem
jesteś i będziesz kwiatem tej ziemi
pejzażem wiosny Botticellego
kobietą marzeń drogą przez życie
tańcem miłosnym zakochanego.
autor
wojtek W
Dodano: 2013-11-09 08:36:57
Ten wiersz przeczytano 760 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Bardzo romantyczne wyznania...
Pozdrawiam serdecznie:)
Pięknie i romantycznie.
Bardzo mi się podoba.
Pozdrawiam serdecznie.
Ładnie romantycznie, niech ta miłość trwa wiecznie,
pozdrawiam cieplutko
romantyzm, przebija ze strof pozdrawiam
Witaj Wojtku. Niech Twoja, rozmarzona miłość trwa
wiecznie. Tańcz z Nią, taniec zakochanych. Miłego dnia
...prawdziwy romantyk z Ciebie, Wojtasku:)))
Alez romantycznie:)
Pozdrawiam:)
Wojtasku przepiękny romantyczny wiersz. Jakież trzeba
mieć wrażliwe serce i naturę romantyczną, żeby tworzyć
taką poezję. Dobrze, że przeczytałam go w sobotni
poranek, będzie mi towarzyszył przez cały weekend.
Pozdrawiam serdecznie zakochanego peela:-)))