To niebo płacze...

Deszcz tak monotematycznie stuka o parapet.
Po szybach spływają kolejne krople rozpaczy.
To niebo płacze nad losem zagubionej dziewczyny...

Urywany szloch wyrywa się z mego gardła.
Chcę krzyknąć, że ja też przecież coś czuję!
Zamknięta pośród czterech scian,
Za każdym razem czekam na łaskę z Twej strony...

Cichy stukot podpowiada mi,
A ja wciąż powtarzam te słowa:
"Nie jesteś pierwszy,
Możesz nie być ostatni..."

zadbaj wreszcie o mnie...

autor

Lady Mia

Napisany: 2007-07-10 Dodano: 2007-07-11 22:54:08

Ten wiersz przeczytano 515 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie