to niesprawiedliwe
Mojej wnuczce Zuzannie
Jestes z nami wyczekana
wnioslas tyle wrzawy i zametu
codziennie trzymam Cie w ramionach
mala rozowa istoto
odjade i braknie
uscisku rak troskliwych
czy zdaze sie dowiedziec
kim bedziesz
czy spojrzysz na zdjecia
tej ktora Cie tulila
moze dopatrzysz sie
w spojrzeniu podobnego blysku
to niesprawiedliwe
ze nie dowiemy sie nigdy
jak zyja
jak wygladaja
ci ktorych przytulamy
my bezwarunkowo
kochajace babcie...
Komentarze (27)
ciepły wiersz dla Wnuczki
pozdrawiam
Wzruszająca refleksja, tak już jest że kiedyś
przeminiemy i nie będzie nam już dane, ale tymczasem
cieszmy się chwilą...
zdzichzmisozo mar racje, trzeba mieć nadzieję. Wiersz
ze smutną refleksją, nadzieja dodaje radości.
Pozdrawiam i dobrego dnia życzę!
Śliczne babcia o wnuczce napisała,pozdrawiam babcię i
wnuczkę .
trzeba wierzyc,to sie i na weselu wnuczki
zatanczy,pozdrawiam serdecznie
Jeśli Ci zależy na tym, poczekaj ze śmiercią.
Pozdrawiam.
Wzruszyłam się :)
Och kochana Alicjo, potrafisz wzruszyć! życie pisze
nam swoje scenariusze, ale najważniejszy optymizm i
rodzina, u Ciebie, aż bije miłość na odległość!
Pozdrawiam serdecznie:-)
a mój wnuk w mym sercu puk,puk,
wykuł swoje imię, na zewnątrz nie widać, a w sercu się
czuje
kto w nim króluje
Pozdrawiam serdecznie
wzruszajacy wiersz
jakie będą ? na pewno kochane i rozpieszczane przez
dziadków i babcie
pozdrawiam:)
wzruszający ...piękny ;-)
pozdrawiam
z dedykacją mi pasuje, jak o córci, która powoli
wyfruwa z gniazdka i wyfrunąć nie może... pozdrawiam:)
Zgadzam się bardzo wzruszający, ciekawie jak to będzie
być babcią, chyba będę z gatunku tych
rozpieszczających na maxa:))
wzruszające, pozdrawiam
wzruszyłaś mnie swym wierszem.
Za te nasze skarby...ach ...
A może będziemy je widziały...
pozdrawiam