Tolerancja

Tyle mam wierszyków napisanych że nie wiem który zamieścić. Do imiennika wracam jutro. Dziś mały przerywnik. Zapraszam do poczytania:))

Wiele spraw pilnych w sądach wszelakich
przechodzi poprzez rożne instancje,
żeby finalnie wsadzić do paki,
tych co zwiększyli swą tolerancję.

Nic w tym dziwnego, na życia scenie
wciąż nas dociska efekt seryjny.
Ponieważ rozum przestał być w cenie,
a każdy chce być tolerancyjny.

Budował domy Janek w Fordonie
i tolerancją swoją się chwalił,
że zwiększał ilość piasku w betonie,
tak sprawnie aż ten dom się rozwalił.

Innym znów razem w stopie żelaza
Zenek zaburzył proporcji szkopuł.
Choć tolerancją swą się wykazał
to wszystko poszło znów do przetopu.

Budował statki Adam z Chodzieży.
Ciut tolerancję zwiększył w wymogach.
Dziś jego wytwór na dnie gdzieś leży,
a w środku liczna, dzielna załoga.

W portfelu wnuczek babci buszuje.
Kradnie zwyczajnie, a nie pożycza,
lecz ona ciągle to toleruje,
gdyż nowoczesna chce być nadzwyczaj.

Młoteczkiem dziadka wnuczka przygłusza.
To jedynaczka więc ma swe prawa,
aż wyszła z niego zbolała dusza
i zakończyła się ich zabawa.

Wiem, tolerancję ma wszystko w świecie,
zna fakt ten Wrocław i okolice,
ale ta wielkość jak dobrze wiecie
ma określone twardo granice.

Gdy je przesunie się ponad miarę
zaraz czerwona lampka się świeci
krzycząc, przerwijcie pędzić tą siarę,
bo w końcu wszystko się wam rozleci!

Patrz wkoło, rozchyl swoje źrenice.
W krąg widać liczne tego przykłady.
W końcu tak w życiu jak i w technice
rządzą jednakie, mądre zasady.

autor

Gminny Poeta

Napisany: 2023-01-06 Dodano: 2023-01-06 00:06:04

Ten wiersz przeczytano 779 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie