tren poświęcony Ani

odeszła dnia 5.02.2010 r.Była niedowidząca ,słuchała kaset ,książki kochała ponad wszystko.

Droga zbudowaną z gruzów szła sama, w obłokach szarych chmur.
Wiatr smutną melodię grał wśród szlaków pokonanych gór.

Książki z kasetami w ślepej pustyni balsamu dla duszy dostarczały.
Do końca przyjaźniła się z nimi ,nieme-nie skruszyły samotności skały.

W cieniu duszy była brama budowana latami przez tych których kochała
Próbowała przejść przez nią sama ,nie dała rady , z żelaza była zbudowana.

Nastała czarna noc ,bez gwiazd i księżyca na niebie a dzień jak noc, bez słońca
Upadła ,zdjęła krzyż z siebie ,nie dotrwała do końca.

autor

m.m

Napisany: 2010-02-08 Dodano: 2010-02-11 12:40:45

Ten wiersz przeczytano 1004 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie