Trudna droga
Duszę gniew,
by uniknąć pożaru.
Parzą mnie myśli,
a słowa grzęzną,
mój świat się sypie.
Niech tam tonę
w blasku księżyca,
on zna moje sekrety,
jest mi najbliższy,
daje pociechę.
Tarcza wolności,
co nadzieję spala,
a ja się cieszę,
bo wolę ciemność
od złudnej jasności.
autor
Ewa27
Dodano: 2015-06-28 23:05:46
Ten wiersz przeczytano 474 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
właśnie, dziękuję
samotność tylko samotny poczuje
w ciszy i pustce
pozdrawiam
Smutno,bo taka jest samotność.Pozdrawiam