Trwanie
Boimy się.
Czego tak naprawdę?
Życia tego na co dzień?
Czy tego, co nas spotkać może?
O ziemię wokół nas?
Czy o cały glob?
Czy przetrwamy?
Ten strach.
O dziś.
O jutro.
Jak długo będziemy trwać?
Tego nie wiemy.
Ale wiemy, jak możemy żyć.
W zgodzie ze sobą.
W zgodzie z przyrodą.
W zgodzie ze światem.
Sami nic nie zrobimy.
Wspólnie wiele.
autor
Mada44
Dodano: 2017-02-27 20:35:21
Ten wiersz przeczytano 345 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Interesująca refleksja
Niech zawita.:)
tego spokoju życzę
Nie zatrzymał :(
witam trzeba być optymistą aby to przetrwać ale po to
stworzyli Beja zawsze można pisać pomaga pozdrawiam
ciepło
Potrzeba nam wiary więcej,
By ujrzeć piękno wokół nas.
Piekno brzydotę przykryje,
Trwanie łatwiejsze będzie w nas.
to jak trwanie
zboże swoje ma
szeregowe
gdzie inni poplątane
jak myśli zatopione
w których strach
klarowności wody nie pokaże
u źródła Wisły
jedynie filtrowanie
gdzie przejrzystej wody
też nie zobaczysz
a się POwinno
mieć kryształ
przed sobą
by 'Trwać' w:)