Trzeba wierzyć
Zrobiliśmy co należy,
w końcu musi nam się udać.
Ale jeszcze trzeba wierzyć,
niekoniecznie tylko w cuda.
Droga nas prowadzi prosta,
bo o takiej marzyć chcemy.
Trzeba tylko na niej zostać,
to do celu dojedziemy.
Na metr nawet nie zboczymy,
ważne to mieć zaufanie.
Na przyjaciół też liczymy,
mamy o nich dobre zdanie.
Taki nigdy nas nie zdradzi,
i pomoże w każdej biedzie.
Taki może nam poradzić,
gdy będziemy chcieli wiedzieć.
Ciągnąłbym ten temat długo,
lejąc słowa wartką strugą.
Skończę jednak piękny temat,
bo przyjaźni takiej nie ma…
Komentarze (5)
Życiowy wiersz.Życzę Ci samych prawdziwych
przyjaciół,ale wiele worków soli trzeba zjeść by się
o tym przekonać...
Pozdrawiam. Iwona
Ja myślę, że jest...
Pozdrawiam
Mylisz się, jest!
Dobrego popołudnia:)
pracuje wydajnie, jeśli zadba się o jego dobry humor.
Bardzo łatwo go urazić, zwłaszcza popędzaniem. Posiada
on spore tempo pracy, ale dość długo się rozpędza. Z
natury jest niespokojnym buntownikiem o precyzyjnym
umyśle. Wytrwale dąży do celu, wszystko planuje i
buduje od podstaw. Posiada mnóstwo pomysłów i wiary we
własne możliwości. Do tego jest niezwykle towarzyski,
chociaż trudny w kontaktach przez wieczne docinanie
bliskim. Próbuje też uszczęśliwiać innych na siłę i
wtykać nos w nie swoje sprawy. Ceni szczerość i
oddanie w relacjach. Jest czuły i rodzinny, chociaż z
pozoru szorstki...
Czy coś się zgadza ? :)
Więcej optymizmu bracie a przyjaciele się znajdą ! :)
Pozdrawiam z +
Jest bracie, jest.
Po prosu nie trafiłeś, tak samo jest z miłością.
Głos mój i szacun jest twój!!