Tych dwoje...

I choćby zło miało wyjść, z całym swym orężem,
Smutek nakrył nas, swoją zasłoną,
Kochanie, ja chcę być Twoim mężem,
Kochanie, a ja chcę zostać Twoją żoną.

I choćby cały świat miał się zawalić,
Upadły wszystkie sekundy wspaniałe,
Kochanie, ja nie chcę Cię zranić,
Kochanie, a ja Ciebie też nie chcę wcale.

Chcę być z Tobą, w każdej chwili,
Czytać z Twoich ust, widzieć Twoimi oczami,
Chcę, byśmy razem ten słodki nektar pili,
Chcę, by szczęście było zawsze z nami.

Tak Kochanie, żebym była Twoim natchnieniem,
Tak Kochanie, żebym był Twoją radością,
Żebyś słuchał mnie, z serca słodkim drżeniem,
Żebyś słuchała mnie, oczami pełnymi miłością.

Zabrać Cię tam, gdzie gwiazdy się kończą,
Być z Tobą, w każdej pięknej sytuacji,
Dać Ci radość, każdą chwilę uroczą,
Podziwiać Twe ruchy, pełne wdzięku, gracji.

A nawet jeśli...
Nie staniemy razem, na ślubnym kobiercu,
I Nasza miłość się kiedyś wykruszy,
Kochanie, będę miała Cię zawsze w sercu,
Kochanie, będę Cię miał zawsze w duszy.

Pabianice 01,10,2009

autor

Paweł Wosiak

Napisany: 2009-10-01 Dodano: 2009-10-01 19:08:35

Ten wiersz przeczytano 1475 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie