.....
:)))
Odczucie
dające powiew
świeżej bryzy wiosny w lokach
Lekkości stąpania po porannej mgle
Muśnięcie wewnątrz myśli
delikatnym jak pióra anioła
Łatwości pięcia się
bosymi stopami
na skaliste szczyty
Skromności i lekkości fiołka
słodkim zapachem otępiona
w enigmatycznej ekstazie
Komentarze (39)
Bardzo ładne obrazowanie, choć mnie bardziej ono
pasuje do miłości,
niż przyjaźni:)
Serdeczności przesyłam,
wybacz, że wcześniej Twoje wiersze przegapiłam:(
Uczucie bliskości Bryza wiosny w lokach Jakie to
bliskie sercu mojemu.
...a te bose stopy na skalistych szczytach dodają
smaczku.Cudnie.Pozdrawiam.
super niezłe metafory bardzo ładny klimat i magicznie
czy wróżkowo oraz rozmarzone
Pięknie opisane uczucie bliskości :) Delikatnie.
Pozdrawiam :)
Ważna ekstaza, pozdrawiam :))
ja enigmatyzmu nie dostrzegam ni deka
tylko otwarcie na czułość człowieka;
to żadna tajemnica,
że przyroda zachwyca..
zapach może odurzyć
Pozdrawiam serdecznie
Witaj, ładnie, delikatnie, słodko, urzekł mnie
zwłaszcza ten wers: skromności i lekkości fiołka,
fiołki to śliczne, skromne właśnie, piękne pachnące
kwiatki, róże choć piękne, ale przereklamowane...
Pozdrawiam.
pięknie enigmatycznie serdeczności
Dzięki za wizyty, pozdrawiam
subtelnie i delikatnie, pozdrawiam :)
Piękny, delakatniutki wiersz. Pozdrawiam.
Bardzo podoba mi się sposób w jaki go napisałaś. Jest
jak ciepłe promienie słońca. Pozdrawiam
serdecznie:-)))
ładnie i delikatnie :)