....
nie rozmawiajmy o czymś
co jest niepewne
bo wtedy tchu zabraknie
lub zwyczajnego czasu
i nie zdążymy w tym wszystkim
plątaninie słów zauważyć siebie
a przecież jesteśmy tak blisko i bliscy
dajmy upust oddechu
aby złapać sekundę
tylko dla siebie
przywłaszczyć ją
aby nie umknęła nam
w kalendarzu
nie rozmawiajmy o wierszach
bo one zostaną
przetrwają wszystko
a my ?
jesteśmy jedynie spółgłoskami w wersach
których i tak jest niezliczona ilość
gdzie tu miejsce na spokój?
nie rozmawiajmy o nim
nie znam gościa choć słyszałam że bywa
ale gdzie ?
w wierszach ?
Klaudia Gasztol
Komentarze (1)
Jesteśmy małą cząstką wszechświata, my przeminiemy, a
zostaną wiersze.
Zastanawia mnie, czy czasem czytasz wiersze innych, bo
komentarza nigdy nie widziałem.
Przy takiej ilości wierszy to dziwne, żeby nie
powiedzieć obojętne.