Udręka

Powiedziałeś, że nie kochasz
Że mnie nigdy nie kochałeś
Że nie takiej jak ja szukasz
Że ja kocham – nie wiedziałeś !

Więc ja ‘Żegnaj’ pierwsza mówię
I odchodzę w dal – od Ciebie
Muszę skończyć z tym co czuję
I szybko zapomnieć o Tobie !

Lecz nie bardzo to skutkuje...
Raz odeszłam – lecz wróciłam
Bo me serce ciągle czuje
Coś innego niż postanowiłam.

Znów odwracam się w nieznane
Chcąc posklejać moje serce
Coś uczynił je złamane
Och! Ciężko żyć w takiej udręce !

Kilka razy tak wracałam
Wciąż nadzieje płonne miałam
Że coś złamał to posklejasz
I że swoje mi też oddasz !

Nic się takiego jednak nie stało
Widać tak właśnie to być musiało
Że inny musiał mi oddać swe serce
Bym nie musiała żyć dalej w tej strasznej udręce !

autor

iana

Napisany: 2005-04-17 Dodano: 2005-04-18 10:18:53

Ten wiersz przeczytano 512 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie