Ukojenie

" Znowu przyszła do mnie samotność
choć myślałem, że przycichła w niebie
Mówię do niej
-czego chcesz jeszcze idiotko?
A ona
- kocham ciebie'

--- piękne, prawda?, to wiersz Jana Twardowskiego,
sama nie wiem dlaczego, ale tak jakoś mi tu pasuje...

-- pozdrawiam :)

Oj pięknie. Wystarczy tylko przytulić.Pozdrawiam.

Cieplutko... pozdrawiam Arku :)

"wystarczy czasem przytulić"-to jest właśnie piękna
puenta.
Pozdro.

ciepłe ukojenie i już samotność nie taka smutna:-)
pozdrawiam

Wystarczy czasem przytulić...
To przytulam :)

ładny wiersz o ukojeniu miłości...
pozdrawiam :)

Bardzo ładnie, delikatnie, pozdrawiam:)

Ciepły rymowany - super

piękny wiersz Arku :))

Człowiek to taka istota że lubi się przytulić jak
przychodzi ochota,a wiersz b.ładny dobrego popołudnia
życzę

tulę ha,ha
pozdrawiam:)

Tak mało potrzeba, a jednak myślę, że żądam za wiele.
Trudno jest o prawdziwą miłość. Gdy ją już spotkamy,
rzeczywiście jest ukojeniem.
Pozdrawiam.

Msz..."Dłonie matuli" nie bardzo:-( ja bym napisała
"Dłonie matczyne", ale to tylko mój widzimiś. Ładna
refleksja Arku:-)

Nie zawsze można dostać to ukojenie.