Ukryte braki początku

Ujawniam tajemnice braków w początku,
bo to co ukryte i tak dalej
i dalej.
nie ma bowiem pewności
czy żyjesz,
a wręcz przeciwnie!

Nie widać, nie słychać
żadnych horyzontów poznawczych,
pustą przestrzeń, imituję pustynia,
rozrasta się zalana w trupa
czarna mamusia bez dzidziusia,
lekko odsłaniając czaszkę
twardą jak skała
z wbitym centralnie krzyżem.
Chrystus sekundy przed śmiercią,
pamiętamy co mówił, co tam się działo
i to by było na tyle,
koniec części pierwszej,
ciąg dalszy nastąpi, może?

Ostatnie tchnienie to za krótko
by słowo stało się ciałem
i zdążyło się wypowiedzieć.
Szczęśliwi ci co urodzili się przed
Ukrzyżowaniem,
nie marnowali swojego cennego czasu,
przykro tym co go nie mieli
nic nie widzieli,
nie byli tu i tam.

Jedna myśl z przebicia
Boskiego generatora nie wystarczy.
Cóż nam pozostało?
Czekamy na Zmartwychwstanie,
niektórzy niecierpliwie się kręcą.

autor

pro-gnostyk

Napisany: 2016-11-23 Dodano: 2016-11-23 13:32:53

Ten wiersz przeczytano 563 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie