Ukryte Piekno

Na pewno nie mógł byś,
Sobie wyobrazić ,
Jak bardzo można kochać ?.
Kochać kobietę ,
I w tej miłości do Niej
Starać się nie zranić ,
Nie wyrządzić żadnej szkody
Tylko marzyć o Niej !.

Bo cóż może się równać ,
Z Jej uśmiechem szczerym ,
Z Jej oczami błyszczącymi
Jak szmaragdy
W morzu Cieni !.

Do czegóż możesz porównać
Dłonie delikatne
Jak Aksamit ??
Nie!
Aksamit do nich nie pasuje ...
Nawet on Im nie dorównuje ,
W ich delikatnym dotknięciu
I lekkim muśnięciu .

Bo cóż może się równać ,
Z Jej ustami gorącymi ,
Tak subtelnie,
i zmysłowo
Wyglądającymi !!
I patrząc na nie
Chciałbym dostrzec dla nich
Jakieś godne porównanie .
Lecz piękno kwiatu róży ,
I słodycz miodów wszystkich uli
Nie będzie w stanie
Oddać tego ,
Piękna skrywanego
Do tej pory
Przede mną !! 21/23-03-07

Piękno nie przebrane,
Piękno ukrywane ,
Niemal , że stracone
Na nowo dziś
Odnalezione!.

Więc cóż mógłbym rzec
Po tylu latach rozłąki,

Że tęskniłem,
że się martwiłem
Że za każdym minionym dniem
Kolejny weselszym się stawał...
Wręcz odwrotnie ,
Mnóstwo bólu i łez mi dodawał!!.
Z każdym dniem tęskniłem bardziej ,
Z każdą nocą wspominałem momenty ,
Gdy byliśmy razem !
To był wspaniały czas .... .
Pełen radości,
Twoich uśmiechów
Pięknych jak milion gwiazd.
Właśnie był ,
Bo cóż,
To co było przeminęło,
Właściwie tylko trzy rzeczy
Mi pozostało po Tobie ,
Twój obraz w mej głowie,
Obrączka na szczęście,
Dla Ciebie!
Nie było jej dane
Ujrzeć Twej dłoni
I palca dla jej skroni .

Może tak właśnie miało być ,
Bym nosił ją za Ciebie ,
Na szyi
Byś nie wiedziała ,
jak bardzo jesteś bliska
Memu sercu !

Ona tak jak i obraz,
Twój portret,
Miały być prezentem dla Ciebie,
Bo oprócz tego
W Twoje osiemnaste urodziny ,
Chciałem dać Ci siebie !.
Moja wielka miłość,
Lecz sama dobrze wiesz
Jak to się skończyło.

Podarowałem Ci tylko,
Nie wielką część ,
Tego wszystkiego,
Ukryłem w tedy ,
Część siebie !
Dla Ciebie ,
Dla Świata
Ukryłem twarz kochanka ,
A obnażyłem
Twarz brata!
Tylko tak mogłem pozostać ,
Przy Tobie!
Tylko tak mogłem zachować się godnie.
Bo dla takiej kobiety ,
Warto się poświęcić!
Warto zrezygnować ze wszystkiego ,
Byle tylko ,
Nie zapomnieć,
Uśmiechu ,
Blasku Jej oczu .
Dzwięku ust ,
Delikatności dłoni .

Po prostu nie mogłem
Zapomnieć o tym ,
Bo tylko ta tęsknota
Trzyma mnie tu ,
Przy Tobie ,
I nie pozwala opuścić Cię
Ni na chwilę ,
Ni sekundę
Bo Jesteś
Pięknem ukrytym przede mną
Na co dzień... .

Dla Kobiet Które są prawdziwymi damami.. .

autor

pawel.lolek2

Napisany: 2007-03-23 Dodano: 2010-01-15 17:25:49

Ten wiersz przeczytano 643 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie