Ulecieć
Czasem pragnę bym zniknęła
Uleciała gdzieś w nieznane
Puste miejsce
Zapomniane
Nawet przez Boga samego
Nie chcę dźwięku słów
Co znaczenia nie mają
Nie chcę spojrzeń
Wypalonych, bez wyrazu
Nie chcę nikogo!!
Odrobinę krajobrazu
Co ukoi serce moje
Wiatru co rozpędzi niepokoje
Słońca co ogrzeje i wyciszy
Poukłada myśli moje.
21.06.2010
autor
jagodaszydlowska
Dodano: 2011-06-02 22:46:48
Ten wiersz przeczytano 429 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Bóg jest wszędzie,nawet w Twoim krajobrazie,ładny
wiersz.
szkoda ze to nie jest możliwe