Ulica Wiejska

według Władysława Broniewskiego „Ulica Miła”

Głęboki kryzys, recesja, nieurodzaj i klęska.
Miejsce smutne, pomroczne, to ulica Wiejska.
Na tej ulicy przedziwnym wiejskim zwyczajem,
Myślą przeważnie o sobie i nie przejmują się krajem.

Tam koncepcje, programy, pomysły wiatrem podszyte,
Na ulicy Wiejskiej ktoś zgubił swój immunitet.
Z bezrobociem, recesją tam nijak sobie nie radzą;
Na ulicy Wiejskiej fornal zachłysnął się władzą.

Tamtędy wartką strugą doniesień płynie rzeczka.
Na ulicy Wiejskiej nie wiedzą co mają w teczkach.
Tam ktoś kogoś oszukał, ktoś się pokłócił z sąsiadem;
Na ulicy Wiejskiej ludność zatruła się jadem.

Na ulicy Wiejskiej bajer taniocha;
Od tej ulicy zwykle zaczyna się wiocha.
Króluje tam niezależność, wielu chce sobie być panem;
Na ulicy Wiejskiej lubią wykręcać się sianem.

Na ulicy Wiejskiej wszystko chcą zrobić inaczej.
Po tej ulicy ludzie nie chodzą na spacer.
Przy ulicy Wiejskiej mieszkać nikomu nie radzę.
Gdy miną cztery lata, ja się z niej wyprowadzę.

autor

Fred

Napisany: 2005-07-25 Dodano: 2005-08-03 16:04:36

Ten wiersz przeczytano 4805 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie