Upadek
Myślami żegluję po niebie wysoko,
bo chcę się na chwilę oderwać od ziemi
i z bliska się przyjrzeć bielutkim
obłokom,
świeży oddech złapać i w życiu coś
zmienić.
Gdy tak już bujałam pod chmurami prawie
jak piorun w szczypiorek walnęłam w
podłogę.
To nawet nie wolno marzyć starej babie?
Dalej po upadku usiedzieć nie mogę.
Szkoda, że niejeden popuka się w głowę
a z politowaniem spojrzy ten i tamten,
by wymownym gestem zdanie to wysłowić.
Babcia ma nierówno chyba pod sufitem.
Anna Bania /20. 08. 2015/
autor
kasztanowiec
Dodano: 2015-08-22 12:59:54
Ten wiersz przeczytano 2050 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (46)
świetnie z poczuciem humoru...każdemu wolno marzyć,
wręcz powinniśmy:) pozdrawiam serdecznie
To wspaniała i niezapomniana przygoda która do puki
bawi daje przyjemność życiu.Pozdrawiam serdecznie.
świetny,:)))pozdrawiam
Jak upaść to z wysokiego konia +)
Bardzo dobrze i z humorem przedstawiona przygoda -
pozdrawiam.
Aniu bujać w obłokach, nawet sama
możesz, jeśli korzystasz z lini PanAm
polecisz ze Springfield do Polski Lotem
tylko z jakimś przystyojnym pilotem?
Marzyć każdy może, ładnie, pozdrawiam:)
Ladnie, rytmicznie, z przyjemnoscia czytalam :)
Marzyć każdy może a nawet powinien Różne zdarzają się
historie Wiec marz ile wlezie a ludźmi się nie
przejmuj oni zawsze będą gadali
Upadasz, jest na to rada,
podnieść się i nie upadać!
Pozdrawiam!
życie bez marzeń jest ponure
Fajny :)))
nie ma co innymi ludźmi się przejmować
co o Nas pomyślą
pobujać w obłokach zawsze warto :)
Szkoda, że niektórzy nie potrafią marzyć i jeszcze
większa szkoda,że innym tego zazdroszczą.Pozdrawiam:)
Ładny wiersz z humorem napisany
pozdrawiam