Upadły szuler

Dla Doroty, najlepszej przyjaciółce na świecie.

Znów pytań sto i odpowiedzi wiele
Pytają mnie - co zrobiłeś upadły szulerze?
To on podszedł do mnie - próbowałem się bronić! -
- Bóg mym świadkiem, niechciałem tego zrobić!
- W tym nieczystości wiele, powiedz wyraźniej. Co mu zrobiłeś
koźle ofiarny? - Ale ja nie chciałem, naprawde, przysięgam,
on chciał zagrać, o kartach też pamiętał w drodze rozmowy
wywnioskowaliśmy oboje, że o życie zagramy - Pożal się Boże! -
- a Pan z niego był miły, przystojny, każdemu boski napój podarował, niebywałe
takiego człowieka ze świecą nigdy nie szukałem.
Dobrze, już, dobrze kłamczuchu kochany, ale co zrobiłeś, ja pytam się dalej,
a ty nie odpowiadasz, no mówże wreszcie!
Oj miałem o tym mówić, ale zapomniałem, z tego co przypominam sobie
po długiej udręce, wreszcie wygrałem
Radość była niezmierna, a Na koniec, jak wychodził z gospody krzyknął do mnie:
"Pan życie kiedyś przegrasz, uświadom Pan to sobie"
i do serca tego nie wziąłem, na ostatek przegrałem,
bowiem niewiedziałem, że los swój oddałem demonowi w ręce
tak teraz stoje tutaj w przejsciu do faktycznosci diablika.
I na tym się kończy historia nieboszczyka, pamiętaj człowieku
o zasadach, skromnego życia!!

autor

terma

Napisany: 2007-10-16 Dodano: 2007-10-17 08:09:58

Ten wiersz przeczytano 345 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie