Uporządkowany wiersz o...
Zgaśnij już, zgaśnij głupia nadziejo,
tylko kłopoty same przez ciebie,
zanim motylki w brzuchu dojrzeją,
zanim znów będę na chwilę w niebie.
Zgaśnij już, zgaśnij, nadziejo durna,
im większa rośniesz, tym bardziej boli,
gdy znów przychodzi pora pochmurna,
gdy smutek jak nóż serce mi kroi.
Nie rań już, nie rań, nadziejo ślepa,
ja do ranienia serio nie jestem -
jak to wyśpiewał kiedyś poeta,
dźwięk rozdzierając tym smutnym tekstem.
Przestań już, przestań, głupi człowieku,
karmić emocje, które z ochoty
wszelkiej na życie cię okradają,
kosztując wiele, niewiele dają,
fantazje chore ciągle stwarzają...
Skończże już pisać i... do roboty!
Komentarze (10)
Nadzieja nigdy nie zgaśnie w sercu...
I zawsze będzie motywować człowieka.
Bardzo dobry wiersz!
Serdecznie pozdrawiam
Emocje wrzucane na papier tworzone w wersy dają ulgę w
moim przypadku.
Z podobaniem wiersz. Pozdrawiam
Super się czyta tak lekko. Plusik
Proponuję delikatnie pogłaskać Nadzieję po policzku,
otulić ją ciepłym słowem, podziękować za
bezinteresowną obecność w Twoim życiu, i dać jej...
wolną rękę.
Ona wie, co dla Ciebie dobre..., choć może niezgodne z
Twoimi oczekiwaniami...
CierpliwośCi, UfnośCi oraz SłonecznośCi :)
Poniekąd to i racja, bo nadzieja to taka koleżanka,
która czasem tak nadziewa, że człowiek traci wszystko.
A nadzieja jest zawsze mile widziana:)
Na pracę zawsze jest czas:)
Tekst ten napisała mądra osoba, która powinna pisać...
Z podobaniem :)
Lekko sie płynie po wersach. Bardzo na tak.
Dobry wiersz.
Pozdrawiam.
ja też mam nadzieję, że coś mądrego wyskrobię, a tu
nic...
Utwór wyraża dezaprobatę wobec nadziei i emocji,
ukazując je jako przyczynę kłopotów i rozczarowań,
jednocześnie zachęca do skupienia się na realnych
zadaniach życiowych.
Skończyłem komentarz, biorę się za następny.
(+)