urojenia

ogólnie ducha spokój czas drzwi zamkną ,w sercu nie pokój,me uczucia blakną,a przeciez w nich siła,urojenia,względne marzenia,to ich wina.Wciąż Cie wspominam,nie zapomne Cie nigdy,w dal odeszły wyrządzone krzywdy,błędy mnie uczyły i uczą nadal,tych samych staram się nie powtarzać.Kolejna historia co żalem się kończy,nie raz myślałam "nic nas nie rozłączy" ta moc którą czułam-to Ty nią byłeś,tyle nadziejii wiary,czasem płaciłeś.Czas-pieniądz...Wszytkiego powodem...gdyby było więcej,byłbyś tu spowrotem...Jeszcze raz Ci most przypomne co nie odszedł,rejestracja naszych spojrzeń...najpiękniejsza chwila...nigdy nie zapomne.Raptownie,nagle...odpłynęły wtej rzece marzenia,ja chciałam czegoś więcej...
Urojenia...

uroić każdy może miłość...zdaża się

autor

najlepsza

Dodano: 2005-06-01 12:04:23

Ten wiersz przeczytano 1196 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nienumeryczny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie