***/uśmiecham się do czarnych...

Obecnie widzę skrzydła Tanatosa, który przelatuje nad
krajem. Oby nie lądował zbyt często.

Wiersz.

pięknie
pozdrawiam serdecznie :)

z podobaniem daję plusa

Niech białe lub kolorowe motyle przesuwają czas, a łzy
niech zamieniają się w perły. Trudny, wieloznaczny,
metaforyczny wiersz.

niebo i ziemia w nas pełni codziennych spraw... wokół
czarnych

Wiersz urzeka swoim interesującym przekazem :) Budzi
refleksję i choć czuję w nim smutek, to ma swój
niezwykły urok :) Pozdrawiam serdecznie +++

Piękna , ciekawa refleksja. Pozdrawiam.

Motyle chociaż piękne i delikatne to ich lot
chaotyczny i niezdarny nieobliczalny i trudny do
przewidzenia nie wiem jak jest u czarnych motyli ale
ćmy też podobnie ale to nie odnośnie wiersza bo wiersz
jest bardzo interesujący, dalej się zastanawiam .
Pozdrowionka miłej nocy

ciekawa refleksja z nutką smutku te czarne motyle
niech odfruną - idzie wiosna z kolorami:-)
pozdrawiam serdecznie

Też się uśmiecham... do leniwej wydajności motyli. Dla
mnie ten piękny wiersz ma smutne zabarwienie. Opisuje
czas konieczny, (pozornego) spokoju w przedmoment,
kiedy to samemu trzeba będzie stać się wiatrem.
Pozdrawiam:)

Jak zwykle, u Ciebie, Wando, Poezja przez wielkie
"P"...! A te "czarne motyle" są tak piękne, że aż je
widzę przed oczami, wachlujące pustkę (?) Tylko... w
mojej wizji mają one skrzydła silnejsze od
najpotężniejszych wiatrów... Pozdrawiam serdecznie : )

Witaj.
Nie poddawaj się Peelko, idzie wiosna, przyfruna
kolorowe motyle, już są, w moim ogrodzie.
Wiersz nasączony spokojem, - co fatum przyniesie.
Tak odbieram ten dobry wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.;)

Alez pole do wyobrazni, cudnie.
Pozdrawiam:)

Refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)