***/uśmiecham się do czarnych...

Czarne motyle to kiedyś mój ulubiony temat w depresji
na szczęście ten czas jest już za mną a wiersz dla
mnie sentymentalny taki Twój piękny

Pięknie, metaforycznie, z przestrzenią dla wyobraźni,
co prawda czarne motyle, msz nie budzą dobrych
skojarzeń.
Wszystkiego dobrego Poetce życzę.

Byłem tutaj w poprzednim wcieleniu (chociaż pod takim
samym nickiem), ale zawsze z przyjemnością wracam :-)


Pozdrawiam :-) Miłego, spokojnego weekendu :-)

Czarnym motylem nazywa się depresję, plus za tak
użycie tak pięknego określenia. Zgrabnie zrównoważony
ciężar milczenia oraz ruch mimo wszystko, przynajmniej
w moim odczuciu. Utwór na minimum kilka razy (dziennie
w moim przypadku ;).

Ten wiersz pragnie się uchwycić w dłoni, jak horyzont.
Niebo i ziemia stykają się we mnie... mega

Witaj Wandziu:)


Tak się właściwie nigdy nie zastanawiałem:)

Pozdrawiam serdecznie:)

Jeśli horyzont jest w Tobie,
to czujesz i Niebo i Ziemię,
mimo dali bezkresnej zaczynasz tu nam dawać znaki o
grobie - a owszem, post się kończy, dzień Grobu
Pańskiego coraz bliżej i kolejna rocznica tak ważnego
zdarzenia mija, a ludzie nadal nie widzą właściwej
drogi. Smutne to. Pozdrawiam refleksyjnie.

ja też kiedyś się uśmiechnąłem do czarnego
Pozdrawiam serdecznie

Wiatr nie tylko oczyszcza drogi, ale też porywa (bo
porywisty ;-)) niewypowiedziane słowa... Niebo i
Ziemia tak... Bo motyle zawsze pytają o drogę do
Nieba, ale pozostają tutaj....

Wiersz znakomity, ale to standard u Ciebie :-)
Pozdrawiam serdecznie :-) Svart/Bort itd.

Rozbudzająca wyobraźnię refleksja.
Obrazowo ujęty życiowy temat.
Pozdrawiam.
Marek

Piękny, acz smutny, metaforyczny wiersz.

Wyborny !

Pozdrawiam serdecznie z życzeniami zdrowia:)

W Ameryce Południowej wierzono, że kto ujrzy czarnego
motyla - ten umrze... Ten uśmiech to pokonanie
strachu, słabości, ucieczka przed przemijaniem?

Nie wiem dlaczego, ale w drugiej strofie czytam :
za to leniwa wydajność motyli pozwala
zalegać pustką... lub
za to leniwa wydajność motyli pozwala
zapełnić pustkę...

Pozdrawiam refleksyjnie Wando :)

Witaj Wanda!!
Wiersz bardzo na czasie.
Nie tylko w Tobie - peelce - styka się to i tamto...
Dodam, że treść super.

pozdrawiam serdecznie

Doskonałe!
Pozdrawiam :)

Och życie, życie tak jak motyle,
miewa kolory w różnych odcieniach,
czarny się wkrada czasem na chwilę,
zawsze go można na inny zmienić.

Bardzo ładnie, refleksyjnie o życiu.
Serdecznie pozdrawiam życząc miłego dnia :)