Utracony

W propozycję zmian w tekście wkradł się jeden
(zbędny)przecinek :)
I zastanawiam się jeszcze nad "i mocniej", bo czy
zabijania można podzielić na mocniejsze i słabsze?
Miłego :)

Myślę, że w pierwszej części przesadziłaś z osobowymi
formami czasownika i zrobiła się wyliczanka
- kocham, tęsknię, wzdycham, wspominam, cierpię.
Wydaje mi się, że bez tej części wiersz doskonale by
sobie poradził, bo ciąg dalszy opisuje wszystkie
stany, przez które przechodzi peelka.

Niekonsekwentna interpunkcja. Proponuję z niej
zrezygnować i pozwolić czytelnikowi na swobodną
interpretację tekstu.

Kiedy pisze się o uczuciach warto (moim zdaniem)
pokusić się o minimalizm, stąd moja propozycja
oczyszczenia wiersza z dopowiedzeń. Np. tak:

utracony

jego usta całują już inną

zakazane
słowa dłonie serce

kolejna łza
kolejna

ból
niszczy,
zabija każdego dnia od nowa i mocniej

cisza
niszczy
- zabije

bo nie umiem bez niego

i myślę, że powtórzenia „niszczy”, „zabija(e)”,
„kolejne” – nie rażą, a nawet wzmacniają sens
wypowiedzi :)

Pozdrawiam. Miłego :)

Piękny, widać że był pisany sercem.
Mam takie dziwne uczucie, jakbym czytała wiersz o
sobie.
Dziękuję i daję "+" :)