Utrapienie romantyka
Witam wszystkich czytelników i autorów po długiej swojej nieobecności.
Ech że ty moja nieszczęsna dolo,
co romantyczną dałaś mi duszę,
przez ciebie smutki wiecznie wylewam,
bo za miłością tęsknić wciąż muszę.
Jestem jak okręt na oceanie,
u wrót otchłani falą miotany,
szukając portu oraz przystani,
gdzie kochać zacznę będąc kochanym.
Czy w serca żagle wiatr znów pochwycę,
lub promień słońca wskaże mi drogę,
abym odnalazł miłość straconą,
bez której przecież żyć wszak nie mogę.
Komentarze (48)
Rzeczywiste udrapnie..... Ładny wiersz+!
pięknie szukasz miłości ....pozdrawiam
Witam ponownie i pozdrawiam wiosennie.No
cóż,romantyczna dusza do pisania nas zmusza a i trochę
natchnienia dodaje życzliwa wena:)))
Już wszelkie komentarze tu padły, więc może mój jest
przedostatni, to nie będę już się wysilała i napiszę:
że wróciłeś Ci chwała.
Witaj, ''reumatyzmu'' ci tutaj dostatek, wiosna
zadziałała to i na powrót do wierszy czas. Fakt,
romantyzm do którego się przyznajesz paruje z wiersza,
ale jak ''bomi'' wspomniała gdzieniegdzie coś tam
chrzęści, a tu nie tak dawno było wielkie ochrzanianie
za wszelkie rymowanie, wielu znawców tzw. 'dobrej
poezji' się wypowiadało, więc musisz teraz pisać
wrażliwszym ołówkiem. Ja np. widzę ostatnią strofę
prościej - ''Czy serce w żagle znowu wiatr
pochwyci// lub słońce drogę swym promieniem wskaże//
żebym odnalazł stracone w miłości// wszak romantykowi
należy się także.
smutki niech wiatr rozwieje -ciepłych promyków życzę
i pozdrawiam:)
witam Cię Sotku, miło, że jesteś znów z nami, nic nie
straciłeś na urodzie, wierszy też,
serdecznie pozdrawiam.
Witam. Wzięło Ci się troszkę na romantyzm, ale to
dobrze. Czasami, ale to niezmiernie rzadko mam taką
nostalgię. Oby tego słońca nam nie zabrakło.
Pozdrawiam serdecznie.
pozdrowionka:)a wiersz pełen tęsknot tych z głębi
serca...
sezon żeglarski właśnie się rozpoczął, więc może i w
sercu zawieje nadzieja :)
witam po tak długiej przerwie...pamiętam ten
ostatni...był ładny...a ten na przywitanie ...dla mnie
piękny ...proszę pisać ...to tylko po nas
zostanie...pozdrawiam ciepło
Dobry wiersz. Czyta się lekko i rytmicznie. Rymy
zgrabnie dopasowane. Forma wiersza bardzo dobra.
myślałam, że tylko reumatycy mają utrapienia:) "echże'
razem lub z myślnikiem; unikałabym "wciąż, oraz,
przecież, wszak" itp., szczególnie blisko siebie
Witam serdecznie wiosenną porą, gdy wiatr rozwija
tańce swe skoczne, kolory, których przybywa stale w
marzeniach bardzo będą pomocne.... :)
Ładnie napisane. Życzę wielu pozytywnych "utrapień",
byś miał co opisywać wierszem.