Warto się zatrzymać

Przytulona do błękitnego drzewa, płaczę.
Nareszcie widzę żródło szczęścia.
Było bliżej niż się spodziewałam.
Leżało samotnie w cieniu.
Inni przechodzili,
patrząc niecierpliwie w dal.
Nie zostali powiadomieni,
że wzrok nie jest dobry doradcą.
Ja wiedziałam, więc zamknęłam oczy.
Modliłam się i znalazłam drogę.
Moje drzewo mi ją wskazało.
Dziękuję.

,, Pozytywnego coś, coś pozytywnego... ''

autor

Kaśa

Dodano: 2007-10-08 19:29:51

Ten wiersz przeczytano 599 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie