wątek poboczny

1

krzesło nic nam nie powie
ani się nie obrazi
wytrącone z równowagi
wszystko przemilczy

nie wychyla się
zna swoje miejsce

trzeba zrozumieć
gdy uciążliwie skrzypi
nogi już nie tak sprawne
jak za młodzieńczych czasów

wiele zniesie
w końcu lepiej mu tutaj
wśród innych krzeseł

2

stół pragnie być podziwiany
rozsiada się ostentacyjnie
rozpychając łokciami

czasem mruczy pod nosem
o złym zachowaniu
cichych igraszkach pod blatem
wtedy czerwieni się i kryguje

bywa samotny
gdy wyraźnie mu czegoś brak

3

szafa jest skrzynią tajemnic
skrytą dla innych przedmiotów
milczy i nasłuchuje

głęboko pod kurzem cieni
chowa dramaty
ile by dała by się nimi podzielić

jest naszym stróżem-zagadką
ciemną stroną i jasną
kiedy otwarta na innych

nigdy nie zdradzi

PS

ukradkiem spoglądają
udomowione lasy
wrośnięte w nasze korzenie
jak w ziemię

autor

Marcin Dydyna

Dodano: 2007-06-17 10:57:03

Ten wiersz przeczytano 510 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie