Wątpić

głos mój i szacun jest twój

zmieniłabym kolejność
wątpić
i uciekać.

Już wam te deszcze słońcem ususzyłam.
I krople rosy z trawy wzięłam.
Ty nie utonisz, boś facet nie liść.
Wiec śmiało możesz iść.

Wątpić to znaczy niedowierzać komuś lub czemuś. Takich
ludzi nazywa się niedowiarkami. Pewnym też nie można
być, gdy nie rozumiemy o co tak naprawdę chodzi.
W sferze uczuć też niekiedy pojawia się zwątpienie,
gdy do głosu dochodzi znużenie.
Serdecznie pozdrawiam z podobaniem melancholijnej
miniatury.