We mnie mgła...
Apel: Poszukuję kogoś chętnego siłą wyrwać mnie ze stanu apatii totalnego.
We mnie mgła
wokół mnie wiosna
radosna trelem ptasim
pierwszych mleczy żółtością
ciepłem otula świat
W mojej duszy zima
szronem obojętności
więzi uczucia
pochłania pustką
zawiesza pomiędzy
Moje serce kona
od cierpienia uciekając
w ból się pogrążam
smutna twarz i mięsień
co kurczyć zapomina się
_____________________________-
Mój wybór
moja wina
a serce zdrajca
bić zaprzestaje
coraz słabiej
ciszej
gna
Nadal tylko głosuję...taka juz dola ma...
Komentarze (6)
Wiem jak jest sie zagubić i wiem jak odnaleźć .
To pierwsze przychodzi samo a to drugie trzeba umieć
i chcieć osiągnąć. Nawet to jest pomocne że ma się
przyjaciół i słowa w wierszu
pocieszą. Nie jesteś sama . Ja się cieszę że niedługo
będę oglądać piękne kwiaty, też się tym ciesz i
zdrowiem .
zatrzymałam się przy Twym smutku który i mnie często
towarzyszy, ale pamiętaj że wkrótce zaświeci słońce i
szczęścia promyki wpadną przez Twe okno do serca..
ja raczej nie wyrwę cię z tego stanu, bo mnie podobny
towarzyszy.. twoje słowa idealnie oddają moje ostatnie
spojrzenie na świat.. za oknem zielono a wewnątrz
szaro.. żeby nie powiedzieć czarno..
nie obarczaj sie winą, widocznie tak miało być,
ważne, że to Twój wybór, z wiosną nowa nadzieja sie
rodzi, tylko uwierz...
no to chyba muszę rózgę wziąć i przemówić do drugiej
inteligencji poziomu, otrząśnij się, wszak nie brakuje
Ci rozumu.
Bardzo mnie wzruszył ten wiersz... uczepiłabym się
ostatniej zwrotki... tak to jest Twój wybór...
można szerzej otworzyć okno... tam przecież
"zachęca" do życia wiosna... gdy serce ją
poczuje i bić zacznie radośniej... tego życzę..
Wiersz bardzo mnie poruszył swym smutkiem...