We śnie

Zazdroszczę niebu, hen tam wysoko,
z tęsknotą patrzę na nie samotnie,
jak wszystkie gwiazdy leciutko migoczą,
księżyc pilnuje je bardzo wytwornie.

W srebrzystym blasku wirują dookoła,
mrugając do siebie, jak ty kiedyś do mnie,
nadeszła smutna melancholia,
spoglądam przez okno, szukam ostrożnie.

Chciałabym krzyknąć, głośno - kochany!
Gdzie się schowałeś w tej pięknej powłoce,
kiedyś mi byłeś bardzo oddany,
dziś przygnębione życie toczę.

Tyle miłości odeszło w nieznane,
moc pocałunków, dotyku rąk,
ciągle we śnie, najczęściej nad ranem,
że wracasz, jesteś już tuż o krok.

autor

Ola

Napisany: 2014-01-10 Dodano: 2014-01-11 00:20:54

Ten wiersz przeczytano 1629 razy

Oddanych głosów: 62

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie