Wiara
Ja człowiek, któremu ból serca doskwiera
a jednak żyje
ale nie wiem czy jutro żył będe
czy zginę
W tej niewoli karmie się nadzieją,
która jedyna trzyma mnie przy życiu
i daje mu jakiś sens
Że wszystko sie zmieni
A jeśli nadzieja się skończy
to czym będe!!!
Tylko pustką ...........czy może nie?!?
Bo mam jeszcze marzenia.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.