Wiatr
Wiatr pieści moje ramiona
do każdej dziurki się wciska
jestem taka wzruszona
szczęście radością tryska
on swym podmuchem nęci
zostawia lukę w pamięci
kurczowo sukni się trzyma
przewraca jak demon oczyma
rozwiewa moje myśli szare
które wcale nie są stare
księżyc u góry biały miga
a on ciągle kogoś ściga
przyleciał jak szalony
zagościł pod moją strzechą
myślałam że jest pomylony
nie będzie dla mnie pociechą
taką już ma latającą naturę
przystojną powabną figurę
zawiruje zaczaruje zabłyśnie
a potem zwyczajnie pryśnie
Komentarze (53)
Ach ten wiosenny wietrzyk to taki figlarz - "do każdej
dziurki się wciska"
Ach ten wiatr swawolny...super treść forma bez zarzutu
No i szukaj teraz wiatru w polu...
Napisany super, pozdrawiam
ciekawy ten wiatr u ciebie ...super)))
Zwiewniy jak wiosenny wietrzyk.:)
Ciepły, przyjemny wiersz - pozdrawiam ciepło
chwili pięknej czar...;)
Flirtowanie z wiatrem ciepłym i zwiewnym jeszcze
nikomu nie zaszkodziło, pozdrawiam wiosennie.
ŁADNA TA TWOJA ZABAWA Z WIATREM.POZDRAWIAM.
Podobnie jak facet, milość, czar uczuć...tylko na
chwilę a potem pryska
ciekawa personifikacja wiatru ,zawróci w głowie i
odejdzie ,ale jesteś na to przygotowana i wcale
Ciebie to nie martwi :).Ładny wiersz
...taki znajomy ten Twój wiatr zupełnie jak halny...
To musiał być taki wiosenny wiatr.A te kamienie z pola
to ja naprawdę zbierałam, ale Twój komentarz bardzo mi
się podoba, uwielbiam komentarze które wnoszą coś do
moich wierszy. Mi nie zawsze udaje się napisać pod
wierszami coś konstruktywnego
Wiatr jest ulotny jak kochanek,,,duzo
obietnic ,,,usmiechow i czaru,,,,potem
z wiatrem sie uniesie i juz go nie ma,,,
dobryt refleksyjny wiersz,,pozdrawiam.
Zupelnie jak facet..poprzytula , oczaruje i
prysnie...pozdrawiam i zycze milego dnia