Wiatr
nagłe podmuchy wiatru ciepłego
na oceanie życia ludzkiego
wieje nam w duszy nie w naszej sieni
co zamiast wodę to krew nam pieni
pobudza zmysły porywczo nagle
niczym brat jego co dmucha w żagle
łopocze serce niczym bandera
ten wiatr jest wieczny i nie umiera
porusza nami miast naszych włości
podmuchy jego mianem miłości
jeśli jest z serca nie spoza lasu
i stawi czoła biegowi czasu
wtedy masz szczęście i bracie fart
ten wiatr na pewno ...jest życia wart
"Nie ma takiej miłości na świecie na której można się zawieść oprócz miłości do drugiego człowieka" MarkTom
Komentarze (13)
Pięknie i oryginalnie o miłości.Pozdrawiam:)
Ciekawe porównanie :)
b. ładny wiersz, pozdrawiam:)
Bardzo ładny wiersz o wietrze. Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo ciekawie piszesz i z przyjemnością do Ciebie
zaglądam. Teraz zabieram te wersy: "wieje nam w duszy
nie w naszej sieni
co zamiast wodę to krew nam pieni" :))
Miłość wisi w powietrzu :)
ach ta świeżość
rankiem najpiękniejsza
kiedy oczy sama budzi
a nie zegarek
bo śpiew ptaków Nim jest
jak słowik latem
który spać nie daje
ach cóż to za muzyka
a cóż to za miasta
gdzie w murach tylko krzyki słychać
a nic natury
jak w kościele
nie każdy tęczę :)ma
jak witraże
tak ludzie święci
chcą płynąć lecz toną
patrząc przez szklane okno
i tak nie widzą tego
co dziś jest na Niebie...?...
Wiatr to prawdziwy hulaka.Bardzo ładny.
Intrygujaco o milosci pozdrawiam
Te ciepłe podmuchy są bardzo miłe Marku:-) :-) :-) .
Pozdrawiam:-)
Bardzo ciekawie o miłości
w interesującym wierszu.
Z wiatrem przychodzi nowe, odświeża. Pobudza do
działania unosi serce wysoko. Ładny optymistyczny
wiersz. Zycze dużo wiatru w żaglach miłości.
Porywy miłości serca są zawsze wskazane:)
Miłego wieczoru życzę.