Wiatr i dmuchawiec
szedłeś leśnym duktem
cisza i dookoła spokój
po drodze
wzbudza zachwyt mniszek
zapachem słońca
kusząc podniebną przyjemnością
odważnie zrywałeś kwiatostany
tworzyłeś bukiet myśli
pragnąc ciepła w rozkwicie
przed lękiem samotności
chciałeś coś powiedzieć
a lekki wiatr rozkołysał dmuchawca
odsłania radość życia
lotki unosiły się w powietrzu
w odnalezieniu właściwej drogi
by zaznać szczęścia
poczułeś bicie serca
i dreszczyk wyzwania
na taki widok
miały większą swobodę
Komentarze (33)
A te dmuchawce- do końca dmuchać.
I to jest szczęście.
Piękne.
Taki widok dmuchawca z jego delikatną budową,
ulotnością... przywodzi na myśl różne skojarzenia, ale
mnie najbardziej kojarzy się z wolnością... z radością
życia i krótkim trwaniem. Wszystko co piękne, kiedyś
się kończy, a chcielibyśmy, by trwało nieprzerwanie...
Bardzo piękny, nastrojowy wiersz!
Intrygująca puenta.
Serdeczności przesyłam
Pięknie z wyobraźnią popłynęłaś między wersy. Czujesz
Peela tęsknotę za miłością, która
jak dmuchawce uniosła się w
powietrze, Czasami warto iść
na spacer z samym sobą...
Pozdrawiam Kwiatuszku.
Uroczo i klimatycznie :) Pozdrawiam Irisku :)
Piękne, malownicze wersy pełne ciepła, pozytywnych
emocji - radości, zachwytu, szczęścia.
Aż chciałby się pospacerować tym leśnym duktem i
zobaczyć rozkołysane wiatrem dmuchawce.
Pozdrawiam Cię serdecznie :)
ładnie o miłości :)
Jaki mpiękny i romantyczny nastrój .:-)))
Ech ta miłość, cóż bez niej byłoby warte nasze życie:)
Ładny wiersz
Pozdrawiam
Marek
Pięknie i bardzo romantycznie, pozdrawiam ciepło.
Ładnie i przyjemnie.
Piękny wiersz!
Pozdrawiam serdecznie :)
Witam,
nakreśliłaś uroczy obrazek natury i dodałaś splot
własnych skojarzeń - poetyckich doń.../+/
niecodzienny i bardzo romantyczny widok- mężczyzna z
dmuchawcami w ręku
...
światw którym żyłaś
jeszcze niedawno
ciekawy tajemniczy
nie zatrzymujesz go
dla siebie dzielisz
się myślami
odczuwając radość
...
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego popołudnia
Slicznosci
:)