Wiatr i dmuchawiec
szedłeś leśnym duktem
cisza i dookoła spokój
po drodze
wzbudza zachwyt mniszek
zapachem słońca
kusząc podniebną przyjemnością
odważnie zrywałeś kwiatostany
tworzyłeś bukiet myśli
pragnąc ciepła w rozkwicie
przed lękiem samotności
chciałeś coś powiedzieć
a lekki wiatr rozkołysał dmuchawca
odsłania radość życia
lotki unosiły się w powietrzu
w odnalezieniu właściwej drogi
by zaznać szczęścia
poczułeś bicie serca
i dreszczyk wyzwania
na taki widok
miały większą swobodę
Komentarze (33)
Ślicznie lirycznie klimatycznie...
Mariolko, pozdrawiam serdecznie :)
Klimatycznie i nastrojowo. Pozdrawiam ciepło!
Lubię takie spacery z liryką w tle
Pięknie
Pozdrawiam serdecznie:)
Pięknie, Irisku.:)
Pozdrawiam serdecznie.:)
Stworzylas niesamowity nastroj, Mariolu. +++
Ulotnosc chwili wysmienicie ukazany.
Serdecznosci. :)
warto pójść na taki spacer...pozdrawiam
Cudowny spacer i harmonia pomiędzy tym co wewnątrz i
dookoła... pozdrawiam serdecznie.
Spacer marzen z budzacym sie uczuciem.. Pozdrawiam
Mariolko ❤
Przepiękny wiersz!!!
Pozdrawiam serdecznie :)
Nastrojowa impresja z dmuchawcem w tle.
Pozdrawiam Mariolu :):)
Pięknie, tylko w tym wersie "e' zamień na 'a',
"by zaznać szczęście" = by zaznać szczęścia
albo
by poznać szczęście
= bo zaznać czego - szczęścia, a poznać co -
szczęście.
Za Mily :)
I przydałby mi się taki spacer...
Pozdrawiam ciepło, Mariolu :)
Przyjemny ten spacer.
Chyba napisałabym zaznać /szczęścia/
Pozdrawiam Mariolu:)
Miłość i przyroda wzajemnie się
uzupełniają...klimatyczny wiersz...pozdrawiam
serdecznie.