W wiatrach tęsknoty
Odpowiadasz, gdy wołam
i znikasz jakby para.
Jesteś, czuję cię nadal.
Nic i też wszystko na raz.
Dotkniesz, odbiorę duszą,
ale nie dotkniesz mi ciała.
Jesteś niby wiatr lasów,
ja osiką... Zadrżałam.
Kochasz i tęsknić każesz,
z łez pajęczynę tkałam.
Chociaż prawie mnie nie ma,
to twoja jestem cała.
autor
Gorzka_kawa
Dodano: 2024-03-14 07:07:09
Ten wiersz przeczytano 406 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Pięknie, z podobaniem pozdrawiam ciepło.
Piękny wiersz
Pozdrawiam serdecznie:)
Piękny wiersz!
Dziękuję Ci za Twoje piękne wiersze!
Piszesz wyjątkową poezję, która zatrzymuje czytelnika.
Miło było spotkać Ciebie tutaj.
Serdecznie Cię pozdrawiam z nadzieją na ponowne
spotkanie!
Pięknie, melancholijnie.
Dziękuję bardzo.
Pozdrawiam serdecznie:)
Jeśli strona ma przestać jutro działać, to Dziękuję za
każde słowo, głos, uprzejmie wyrażoną opinię i mam
nadzieję, że gdzie indziej przyjdzie mi mieć
przyjemność czytać Pani twórczość :) Pozdrawiam
Serdecznie +++
Niechaj dobre wiatry nie rozwieją naszej pięknej
poezji i wartosci Beja,
eśli to nasz ostatni komentarz...
Dziękuję, życzę wszelkiej pomyślności... Halina53
Pięknie, melancholijnie o miłości która w Twoim
wierszu gości. Serdecznie pozdrawiam życząc miłego,
niezbyt już długiego dnia :)
Pięknie o tęsknocie i Miłości.
Pozdrawiam ślicznie ;-)
Ładnie z nutką melancholii.
Pozdrawiam serdecznie
Plus dla wiersza, pozdrawiam.
Wzruszający smuteczek...
Pozdrawiam cieplutko
Wiersz wypełniony paraliżującą życie tęsknotą.
Czytałam z drżeniem serca z zachwytem. Czule
pozdrawiam:)
jedna wielka tęsknota.
Głęboka tęsknota i miłość, opisująca uczucia
skomplikowanej relacji, gdzie obecność i nieobecność
partnera są jednocześnie bolesne i pocieszające.
(+)