I więcej nie trzeba...

Krok po kroczku...

Poczuć delikatną przestrzeń.
Tak powoli,
bez pośpiechu...

Zaplątać nerwy na węzeł,
by nie ujawniły się w niespodziewanym momencie.

Tak lekko...

I tylko cisza ma sens
i jej wierne odzwierciedlenie,
kryjąc gdzieś w głębi
swoje najczystsze piękno,
rywalizuje z melodią relaksu.

I jeszcze złapać parę głębokich oddechów.
Zamknąć oczy...

Ciii...

autor

Art_Madzia

Napisany: 2009-05-07 Dodano: 2009-05-23 18:16:32

Ten wiersz przeczytano 842 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie