WIEDŹMA
Za siedmioma górami i za wielką rzeką,
choć się może wydawać, że to niedaleko,
mieszka wiedźma lub wróżka w domku pośród
lasu,
wiodąc życie beztroskie i nie licząc
czasu...
Liście szumią jej co dzień, ptaki bawią
śpiewem,
kiedy boso pomyka, tuli z każdym
drzewem...
Rozpuszczone jej włosy promienieją
słońcem,
kiedy w tańcu radosnym wirują bez
końca...
Cieszy ją wszystko wokół: woda, las,
stworzenia,
jasne niebo nad głową, przyjemny chłód
cienia...
Nawet kiedy deszcz pada, melodię w nim
słyszy
i marzy... kreuje... w krótkich chwilach
ciszy...
Komentarze (7)
Ta wróżka to matka natura, tak odebrałam ten wiersz :)
Pozdrawiam ciepło :)
To nie wiedźma, lecz ktoś kto umie docenić piękno,
nawet w deszczu
i smutku, bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
Uroczy wiersz.
Oby było jak najwięcej takich wiedźm :)
Pozdrawiam serdecznie.
Ładny, rozbudzający wyobraźnię przekaz.
Pozdrawiam
Marek
Wiedżmy są fajne!
Głos mój i szacun jest twój!
Fajny żywot prowadzi, ładne, rozmarzone wersy,
pozdrawiam ciepło.
to nie wiedźma tylko radosna dziewczyna.