Wielkanoc

W wiosennej pełni księżyca
Wielkanoc ludzi zachwyca.
To świeto Wielkiego Zmartwychwstania
naszego Chrystusa-Zbawiciela-Pana.
On za nas cierpiał na krzyżu
wcześniej nauczał-wędrował w Asyżu.
Nauka jego się zachowała
wierzy w nią Polska nieomal cała.
Tradycyjne Święta Wielkanocy
przypominają Jezusa o wszechpotężnej mocy.
Zmartwychwstania Pańskiego
wizerunku całunu Turyńskiego.
Żyją tradycje kościoła
który zagubionych do siebie woła.
Do grobu Pańskiego
do tego w ubóstwie narodzonego.
Na chwałę wiosny i na jego cześć
poświęć kapłanie-chce mi się jeść.
Nie chleba powszechnego
ale Baranka Bożego.
Niech zgładzi grzechy świata
i zabłyśnie przepiękna poświata.
Pełna szczęścia -cudownej radości
w sercach uczynnych-niech Chrystus gości.
Myśl o nim przez cały dzień
On przyjdzie-odczujesz jego cień.
W kontenplacji na gorze Macierzy Świata
ujrzysz jego oblicze duchowego brata.
Ręka w górę wzniesiona
dłoń widoczna-mocno zraniona.
Z niej energia płynie na cały lud
wskresił Łazarza to wielki cud.
Jego serce miłości-bezinteresowne dawanie
przebite włócznią ma najsilniejsze promieniowanie.
Wizerunek krzyża złę moce oddala
świeca paschalna-życie rozpala
Wierzę żeś zmartwychwsta
boś z wielu nauk korzystał.
Za twoją dobroć i czynione cuda
śmierć na krzyżu to ludzka obłuda.
Ludzkość w dalszym ciągu czeka
na tryumf wzgardzonego na ziemi człowieka.
Wielkanoc niech nam to przypomina
życie w Chrystusie-wesoła mina.
Tadeusz W.

autor

Jupiter35

Napisany: 1998-03-23 Dodano: 2007-03-24 16:38:05

Ten wiersz przeczytano 959 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Święta

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie