Wiem kto mnie zabił
To już czas. Żegnajcie Kochani...
boli gdy czas zawracam
kiedy ciepło i życzliwość wspomnę
minęło siedem lat przeklętych
od źródła wszystkich cierpień
pamiętam twoją twarz
przecież to ty własną krew wtłoczyłeś
w moje ciało posągiem żywym
zachowałem ją na twoje podobieństwo
jestem tak samo naiwny jak ty kiedyś
ufałeś słowom na wiatr rzuconym
bez pokrycia
pamiętam jak pomachałeś do mnie
ostatni raz zawsze jest ostatni
tak ciężko było znieść twoją ucieczkę
w wolność
coś we mnie umarło
jakimś cudem przetrwałem i zjawiłaś się
ty
zburzyłaś moją stabilizację tak z trudem
budowaną
zaufałem ci jak przyjacielowi
tak mnie nazywałaś - pamiętasz??
a teraz coś mnie popycha w stronę ruin
wspomnienia są silniejsze niż nienawiść
a przecież wiem kto mnie zabił
Komentarze (9)
dopóki zyjemy nie czas sie użalać nad soba,nie warto
sie ogladac co bylo wczoraj ,lepiej zaczekac na jutro
by przekonac sie co nam jeszcze przyniesie. ładny
wiersz
Wiersz sercem pisany...........
Przyjaźń to więź gdzie wiara daje skrzydła i zawsze
podnosi i buduje Prawdziwy sercem napisany wiersz
bardzo piękny i szczery o tęsknocie Na tak!
przyjaciel jest tylko człowiekiem ,zdarza mu się
postępować wbrew zasadom ,ale to nie znaczy.. że nie
przetrwacie i nie odbudujecie co uległo zniszczeniu
,jest w wierszu nuta optymizmu: a teraz coś mnie
popycha w stronę ruin wspomnienia są silniejsze niż
nienawiść... bardzo dobry wiersz
wyjątkowy wiersz.
Może jeszcze się zastanów,czy ruiny,czy budowanie na
nowo...
Ogromny plus bo mam to samo.Historia lubi
się powtarzać, tylko aktorzy się zmieniają.
poruszający wiersz pieknie :)
Piękne.. Wzruszające.. Oby tak dalej!
Życzę sukcesów w dalszym pisaniu.
Pozdrawiam.