O t r z y m a n e

Każdy z nas powinien pokonywać swoje słabości...uczymy
się wszyscy na błędach...nie wolno się
poddawać...Trzeba walczyć:)

Ciekawy wiersz ,dajacy wiele do myslenia.

Wiersz mi się podoba ale pokorny to ja nie jestem
.Ladnie ujęta nauka o życiu.Ja jednak z tych co wolą
kopniaki i przygody nowe

ludzie są ułomni i czasem popełniają błędy, to nie
grzech.straszne jest to że wielu nie ma w sobie pokory
,nie umiejąc się do tego przyznać.trafnie to
napisałeś.

Realnie ujęty czas,który bezlitośnie kreuje nasze
ja.Dobrze gdy krzyże naszego życia uwrażliwiają nas na
krzywdę innych i przez pryzmat naszego cierienia
możemy"wesprzeć w potrzebie",pocieszyć.Biada temu kto
po trupach idzie do celu.

Droga życiowa z wyznaczonym celem na której,
przeżywami wiele zdarzeń dobrych i złych, zamierzonych
i przypadkowych z których na końcu tej drogi musimy
się wytłumaczyć.

Tak to są słowa prawdy nie rezygnuj nigdy z obranej
drogi! :-)

hmm...życie to droga ,a nie cel sam w sobie
popełniając błędy doświadczamy i uczymy się ...Ciekawy
temat wiersza

Pokazujesz droge prosta, lepsza, dajaca nadzieje na
nowe jasniejsze jutro. Ale my ludzie omylni. Choc
ciagle sie uczymy na wlasnych bledach dale je
popelniamy. I czasem nie trzeba okazywac skruche, bo
to nie Ty jestes winien popelnionego bledu. A kiedy
zbladzisz? Kto wie, jakie byly okolicznosci? Dlaczego
wiec mam okazywac skruche, jesli to zycie powiodlo
mnie droga kolcy ciernistych? Jeski ja komus z
premedytacja wyrzadze krzywde, to zgadza sie! Alez
ile razy nasza kreta sciezka uwarunkowana jest
przeciwnosciami losu! Nie bede schylac glowy, podniose
ja dumnie wysoko i ni dam sie zadolowac! Za duzo
skruchy i unizenia. A wiersz sam w sobie ciekawy.

Karolu, a jak mnie długo tu nie było - kroczyłam drogą
taką piękną, a teraz zabłądziłam. Wiersz w sam raz dla
mnie.

wiersz wspaniale napisany .. tyle madrosci z niego
plynie .. wspaniala forma , zaskakujace jaka lekkosc
bije z twego wiersza .

Kiedy zabładzisz pochyl glowe w pokorze i proś o
wybaczenie - co więcej napisać.
znów piękny wiersz, sama mądrość z niego "bije".
Piękne pióro, delikatne, treść i forma dopracowane,
czytanie Twych wierszy to sama przyjemność.

Smialo kroczysz po drodze zyciowych
zmagan...ku przyszlosci...ciagle po nowe
zadania..swiat na ciebie czeka ...
"Swiat jest zludzeniem, lecz jest to zludzenie,ktore
musimy potraktowac
powaznie, gdyz jest ono rzeczywiste w
calej swej rozciaglosci i w tych aspektach
rzeczywistosci, ktore jestesmy w stanie
spostrzec.Nasze zadanie to obudzic sie."
/Aldous Huxley ?
Gleboko filozoficzny swietny wiersz..wciagnal mnie jak
narkotyk.

Całe nasze życie to jedna wędrówka - idąc do celu,
często nietety błądzimy, a nie zawsze potrafimy do
tego się przyznać.

dużo modrych treści zawiera Twój wiersz. bardzo
łatdy.+